Με την ευκαιρία της εορτής των βαΐων αποφασίσαμε να γράψουμε ένα άρθρο για ένα φυτό γνωστό από την αρχαιότητα , την Δάφνη του Απόλλωνα ,που λέγεται και Βάϊα ή βάγια .
Η δάφνη είναι αειθαλές δέντρο που το ύψος του μπορεί να φτάσει τα 10 -15 μέτρα , όμως επειδή δέχεται αυστηρό κλάδεμα , αντιμετωπίζετε ως θάμνος .Καλλιεργείται από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα για το ωραίο , πυκνό και αρωματικό φύλλωμα του και για την εύκολη καλλιέργεια του Έχει φύλλα απλά δερματώδη , κατ εναλλαγή . τα άνθη της είναι μικρά πρασινοκίτρινα ,και εμφανίζονται τον Μάιο .Η καρποί είναι ρώγες σαν μικρές ελιές ,με πράσινο στην αρχή χρώμα που στη συνεχεία μαυρίζουν και παραμένουν στο δέντρο όλον σχεδόν τον χειμώνα προσελκύοντας τα πούλια και ιδιαίτερα τα κοτσύφια . Το αρωματικό φύλλωμα της αφού αποξεραθεί , χρησιμοποιείται ευρέως στη μαγειρική , όταν όμως είναι χλωρό δεν χρησιμοποιείτε διότι δίνει στο φαγητό μια πικρή γεύση . Η καλύτερη εποχή για να αποξεράνουμε φύλλα δάφνης είναι κατά την διάρκεια της ανθοφορίας ,διότι τότε το άρωμα της είναι έντονο. Από τους καρπούς της και όταν είναι πολύ ώριμοι παρασκευάζεται το δαφνέλαιο, αλλά πολλοί το παρασκευάζουν από τα φύλλα , το δαφνέλαιο από τα φύλλα είναι πολύ κατώτερης ποιότητος από αυτό που παρασκευάζετε από του καρπούς .
Καλλιέργεια:
Η καλλιέργεια της δάφνης δεν παρουσιάζει προβλήματα και μπορεί να καλλιεργηθεί σε όλα σχεδόν τα εδάφη , από τα όξινα έως τα αλκαλικά , και από τα αμμώδη έως και τα αργιλώδη ,αντέχει την ξηρασία και την παγωνιά -30 C , Εάν όμως ποτίζεται κάνει πολύ μεγαλύτερα φύλλα , το μέγεθος τους σχεδόν τριπλασιάζετε .
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου