Σχεδόν σ όλα τα site κυνόφιλων (ή γενικότερα για σκυλιά) που επισκέφτηκα, αναπαράγουν το ίδιο στερεότυπο κατά την περιγραφή αυτής της ράτσας: «Αυτός ο Ελβετός «γίγαντας» με το βαρελάκι γεμάτο κονιάκ κρεμασμένο στο λαιμό του». Είστε όμως πολύ σίγουροι ότι κουβαλούσαν κονιακάκι, μπράντι ή ουισκάκι αυτά τα σκυλιά ; Για να το εξετάσουμε:
Οι σκύλοι του Αγίου Βερνάρδου δεν έχουν κουβαλήσει ποτέ μα ποτέ βαρέλια με μπράντι.
Η αποστολή αυτών των σκύλων είναι αυστηρά αντιαλκοολική -εκτός των άλλων η χορήγηση μπράντι σε κάποιον με υποθερμία είναι καταστροφικό λάθος-, όμως οι τουρίστες πάντα γοητεύονταν από την ιδέα, και έτσι οι σκύλοι συνεχίζουν να ποζάρουν με ένα βαρέλι δεμένο στο λαιμό τους.
Πριν ακόμα εκπαιδευτούν οι σκύλοι για τη διάσωση ορειβατών, οι μοναχοί που έμεναν στον μοναστηριακό ξενώνα στο Πέρασμα του Αγίου Βερνάρδου – τον ορεινό δρόμο των Άλπεων που συνδέει την Ελβετία με την Ιταλία- τους χρησιμοποιούσαν για να μεταφέρουν τρόφιμα, καθώς το μεγάλο τους μέγεθος και ο πειθήνιος χαρακτήρας τους τους καθιστούσε ιδανικά υποζύγια.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου