Η αποτυχία σου μαθαίνει ποιος στα αλήθεια είσαι…

 Της Ευαγγελίας Β.

Να’μαι…

Στέκομαι εδώ, στο χείλος. Στην άκρη του γκρεμού.

Το σώμα μου παραπαίει. Μια μαγνητική έλξη έρπει από την άβυσσο και τραβά τα πόδια μου να ξεκολλήσουν απ’τη Γη, να κάνουν το μεγάλο άλμα στο κενό.

Πως είναι να πέφτεις;

Τι αίσθηση έχει η πτώση στο σκοτάδι;

Τι γεύση έχει η ήττα;

Το συναίσθημα είναι κάθε φορά το ίδιο;

Το πιο εύκολο κομμάτι του ταξιδιού είναι η επιτυχία. Είναι σαν τη δροσερή αύρα που σου ανοίγει το πουκάμισο και ανανεώνει με κάθε χτύπο της καρδιάς τα όνειρά σου, την αυτοεκτίμηση και την πίστη σου σε σένα, στις δυνατότητές σου. Λες “τα κατάφερα”, αισθάνεσαι νικητής και δεν υπάρχει πιο ωραίο συναίσθημα από αυτό. Όλος ο κόσμος σου ανήκει και μπορείς με βεβαιότητα να πετύχεις τα πάντα. Όλα είναι δυνατά.

Όμως, οι σπουδαίοι άνθρωποι είναι “δουλεμένοι” μέσα από ήττες, πόνο, προβλήματα, πτώσεις και αναθεωρήσεις, επιμονή και πίστη στο όνειρό τους. Μέσα από αυτό το δρόμο η Αρετή σμιλεύεται και δίνει τη μεγαλύτερη λάμψη της στην ύπαρξη.

Στις καλές στιγμές όλα είναι υπέροχα και ιδανικά. Αλλά στα δύσκολα φαίνεται ποιος μπορεί να κρατήσει το κεφάλι ψηλά. Τη στιγμή που νιώθει να τα χάνει όλα.

Ποιος μπορεί να ζήσει το θρίαμβο και το έρεβος, να βρεθεί στο ζενίθ και στο ναδίρ και να συμπεριφερθεί και στις δύο περιπτώσεις το ίδιο;

Η στιγμή που θεωρούμε ως “αποτυχία”, “ήττα”, “καταστροφή” ίσως είναι η καταλληλότερη στιγμή για να αποδείξουμε στον εαυτό μας ποιοι στ’ αλήθεια είμαστε.

Ο άνθρωπος που έχει αντιμετωπίσει τον εαυτό του, έχει αντιμετωπίσει τον χειρότερο εχθρό του.

Πηγή: www.anapnoes.gr