Έχουν γραφτεί άρθρα, βιβλία, λογοτεχνικά έργα. Έχουν γυριστεί ταινίες, σειρές και τηλεταινίες. Έχει εμπνεύσει δημιουργούς για έργα τέχνης που διαρκούν στο χρόνο, έως διαφημίσεις. Η εμφάνισή του είναι φιγούρα πλέον αρχαιτυπική για όποιον συγκεντρώνει πλούτο, μυθικό. Έχουν γραφτεί, λοιπόν, αναλυθεί, φωτιστεί τα πάντα για τη ζωή, το έργο, τις θεωρίες συνωμοσίας που αφορούν στον Αριστοτέλη Ωνάση. Έναν Έλληνα, που πολυμήχανος θυμίζει Οδυσσέα, αν η ζωή, ο πλούτος, οι έρωτές του, πάνω και περά από το καλό και το κακό των ανθρώπων, δεν θεωρούνταν ύβρις για να τον κάνουν στα στέρνα να μοιάζει στον τραγικό Αγαμέμνονα και η οικογένεια του στους πολύπαθους Ατρείδες.
Ο Ωνάσης, τα παιδιά του, οι γυναίκες του και η τώρα η εγγονή και κληρονόμος του, η Αθηνά, είναι η δική μας «βασιλική οικογένεια», που κομμάτι από το θρύλο της, αναζητάμε όλοι, κοινωνώντας νοσταλγικά τη συνταγή πως όλα μπορούν να συμβούν αν κρατιέσαι από το DNA αρχαίων ηρώων που αρμένιζαν σε θάλασσες εμπειριών, με σκοπό να γυρίσουν πάντα πίσω σε ένα γαλανό νησί, σε μια Ιθάκη. Ή έστω στο διπλανό της Σκορπιό. Πριβέ πατρίδα, φτιαγμένη από έναν πρόσφυγα Σμυρνιό, που τόλμησε να επαναλάβει ακόμα και την ιδία την Δημιουργία της δικής του στεριάς, κοιτώντας τον θεό κατάματα. Εν αρχήν ην ο λόγος. Ο ρυθμιστικός παράγοντας του σύμπαντος. Και ο Ωνάσης έφτιαξε τον δικό του λόγο αλλά κυρίως, το δικό του σύμπαν…
Ας δούμε τη ζωή του, για άλλη μια φορά, απλά σαν παραμύθι! Ένα παραμύθι ασπρόμαυρο, να ξεκάνει σα φωτογραφία όλο λευκό φως, λινά ρούχα και λιακάδα στα παράλια της Μικρός Ασίας και να ακολουθήσει τους αποχρωματισμούς του μαύρου και το λέρωμά τους, στα πένθιμα χρόνια, τις αδικίες, τα κοινωνικά σπαράγματα της ιστορίας. Και για άλλη μια φορά, θα διηγηθούμε, την ιστορία του, γιατί αποδεικνύει πως σ' όλες τις δυσκολίες, τις ιστορικές κτηνωδίες, τις απάνθρωπες εποχές, τον θάνατο, τη πείνα και τη φτώχεια, υπάρχουν πάντα άνδρες με πεπρωμένο… Αρκεί να θέλουν να το δημιουργήσουν…
ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ
15 Ιανουαρίου του 1906. Σμύρνη. Ο Σωκράτης Ωνάσης, αποκτάει το δεύτερο παιδί του, αγόρι αυτή τη φορά, μετά την πρωτότοκη του Αντιγόνη. Είναι ένας από τους πλουσιότερους καπνέμπορους και επιχειρηματίες της Σμύρνης. Ο γιος είναι το καμάρι, η χαρά, η περηφάνια του. Θα τον ονομάσει Αριστοτέλη και θα τον φωνάζει Αρίστο. Παρά έναν τόνο ο άριστος της ζωής. Η μάνα είναι η Πηνελόπη Δολόγλου. Έγινε νύφη, νωρίς, στα 17 της χρόνια, σα να ξερε πως θα φύγει και νωρίς, μόλις στα 33 της, αφήνοντας δυο παιδιά ορφανά από φροντίδα και χάδι. Έξι μήνες μετά τον θάνατο της, ο Σωκράτης θα ξαναπαντρευτεί την Ελένη. Ο Αρίστος αποκτά άλλες δύο αδελφές, τη Μερόπη και την Καλλιρρόη, παραμένοντας ο μοναδικός και πολύτιμος γιος της οικογενείας.
Μια γιαγιά, επίσης αρχετυπική, η Γεσθημανή βοηθά στη φροντίδα των παιδιών. Αδυναμία της; Τα αγόρι. Και ως Ελληνίδα γιαγιά, είναι πολύ θρησκευόμενη. Ορθόδοξη Ελληνίδα μεγαλωμένη στο Ισλάμ των σουλτάνων, ονειρευόταν για τον εγγονό της να γίνει παπάς. Ο Αρίστος είναι παπαδάκι και ξέρει απ’ έξω και ανακατωτά τους βυζαντινούς ψαλμούς. Είναι γοητευτικός, καταφερτζής, πλακατζής, ανήσυχος, κακός μαθητής στα καλύτερα σχολεία, αθλητικός και πολύ ευπροσάρμοστος και ευέλικτος. Πολύ γοητευτικός γιατί είχε ένα καλογυμνασμένο σώμα ανακαλύπτει νωρίς τις χάρες του άλλου φύλου, των οποίων θα μείνει θαυμαστής μέχρι το τέλος της ζωής του. Είναι τακτικός πελάτης σε πολυτελή οίκο ανοχής. Οι πρώτες του όμως ερωτικές εμπειρίες που χαράσσονται για πάντα μέσα του, αποκτούνται στη σάλα του σπιτιού από τη δασκάλα του των γαλλικών, και στο πλυσταριό από την πλύστρα της οικογένειάς του. Στις εμπειρίες, θα προστεθεί, το εξουθενωτικά ποθητό. Το πλήρως απαγορευμένο. Ένα ερωτικό σκίρτημα και πολύ πάθος, κρυφά και μυστικά, με μια παντρεμένη Τουρκάλα.
Μικρασιατική καταστροφή. Το αναδίπλωμα της Ιστορίας. Φόβος, θάνατος, μοίρα. Ο Σωκράτης Ωνάσης είναι στη φυλακή. Η επιχείρησή του ανήκει πλέον στους Νεότουρκους. Η αποθήκη, τα καπνά, η περιουσία τους, κάηκαν. Προσφυγιά. Ελλάδα…
ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ
… Στα 16 του, ο Αριστοτέλης Ωνάσης βρίσκεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Πρώτα ζει σε έναν υπαίθριο καταυλισμό προσφύγων. Αργότερα θα πιάσει ένα δωμάτιο κοντά στην αποβάθρα. Η οικογένεια του θα συγκεντρωθεί στην Αθηνά και ο ίδιος, το 1923 θα φτάσει με 250 δολάρια στην Αργεντινή.
Μπουένος Άιρες. Από πρόσφυγας, μετανάστης! Κάνει διάφορες δουλειές. Γίνεται λαντζέρης, υπάλληλος σε πλυντήριο, νυχτοφύλακας, νυχτερινός τηλεφωνητής. Σ΄αυτή τη δουλειά κρυφακούει τις συνομιλίες των πελατών, μαθαίνοντας χρήσιμες πληροφορίες οικονομικές και τις αξιοποιεί αποτελεσματικά. Ιδρύει μια μικρή επιχείρηση εισαγωγής καπνού και κατασκευής σιγαρέτων, την οποία διαφήμιζε πετώντας άδεια πακέτα στους πολυσύχναστους σταθμούς της πόλης. Μια μεγάλη σταρ της Αργεντινής και ερωμένη του, πείθεται να καπνίσει δημόσια, πράγμα σκανδαλώδες για τις γυναίκες, τσιγάρα του ειδικά για κυρίες! Ο Αριστοτέλης Ωνάσης έχει ήδη ραντεβού με τον θρύλο του…
Επιστρέφει στην Ελλάδα για να δει την οικογένειά του. Επιδιώκει και γνωρίζει τον υπουργό Ανδρέα Μιχαλακόπουλο και χάρη σ' αυτόν επιστρέφει στο Μπουένος Άιρες με καινούργιο ελληνικό διαβατήριο και τον τίτλο του ειδικού Ακολούθου. Το 1931 έγινε αναπληρωματικός πρόξενος και το 1932 άρχισε ν' ασχολείται με τη ναυτιλία. Αρχικά αγόρασε ένα εμπορικό πλοίο 7.000 τόνων, που ήταν διαλυμένο και βυθίστηκε αγκυροβολημένο στο Μοντεβίδεο από φουρτούνα. Στη συνέχεια αγόρασε 6 καναδέζικα πλοία. Τα δυο πρώτα του στόλου του τα ονόμασε «Πηνελόπη Ωνάση» και «Σωκράτης Ωνάσης» προς τιμήν των γονιών του.
ΠΛΟΥΤΟΣ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ
Κυνηγούσε την τύχη, χωρίς να αφήνεται σ' αυτήν, αλλά διεκδικώντας την. Ρίσκαρε, τολμούσε, διακινδύνευε και αφήνονταν στο άγνωστο. Όμως λέγεται πως είχε ένα μοναδικό χάρισμα, από αυτά τα σπάνια, που κάνουν κάποιον ξεχωριστό απ' τους υπόλοιπους εμάς, τους ανωνύμους των εποχών. Είχε ένστικτο. Ένα ένστικτο που τον καθοδηγούσε κατευθείαν στην ευκαιρία. Ήταν γι' αυτό ο πρώτος, που αναγνώρισε πως οι βιομηχανίες θα χρησιμοποιήσουν πολύ πετρέλαιο. Έφτιαξε το πρώτο τάνκερ στον κόσμο. 15.000 τόνοι. Το «ΑΡΙΣΤΟΝ». Είναι ήδη πλούσιος!
Β' Παγκόσμιος Πόλεμος! Ο Ωνάσης αφήνει την Ευρώπη και κάνει έδρα του τη Νέα Υόρκη. Εφευρίσκει δικά του επιχειρηματικά κόλπα. Υπέγραφε μεταφορές κάρβουνου με πλοία που δεν είχε ή μεταφορές πετρελαίου με πλοία που ακόμα δεν είχαν ναυπηγηθεί. Το ένστικτο του, για άλλη μια φορά αλάθητο, τον οδηγεί σε συμφωνία με την Γερμανία που ενώ της απαγορευόταν μετά το 1945 να ναυπηγεί πλοία πάνω από 15.000 τόνους, ο Ωνάσης κατέφυγε στα φαλαινοθηρικά και πάτησε πάνω στο ότι καμιά συμφωνία δεν απαγόρευε τις μετατροπές. Διάλεξε το Μόντε Κάρλο για έδρα των επιχειρήσεών του, συμβάλλοντας ουσιαστικά στην τωρινή του αίγλη. Το 1953, μάλιστα, το μεγαλύτερο μέρος και το πιο όμορφο του Μονακό ήταν δικό του.
Ήταν ένθερμος υποστηρικτής, σχεδόν οπαδός του Μακάριου. Όταν μάλιστα συνδέθηκε με φιλία με τον Ουίνστον Τσόρτσιλ, τον υποστηρίζε ανοιχτά, ενώ η Κύπρος βρισκόταν υπό βρετανική κατοχή και ο Μακάριος ήταν εχθρός κηρυγμένος και εξόριστος μάλιστα από τον τόπο, από την Μεγάλη Βρετανία.
1957. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής του ζητά να αναλάβει την μικρή και όλο χασούρα αεροπορική εταιρία Τ.Α.Ε. Την πήρε για 2.000.000 δολάρια. Από αυτήν έφτιαξε την Ολυμπιακή Αεροπορία των πέντε Ηπείρων.
Όταν ο Ωνάσης θεώρησε πως είχε αποκτήσει πια όσα ήθελε και πως είχε φτάσει στους προορισμούς ζωής που ήθελε, αγόρασε τον Σκορπιό. Αυτό το νησί, που έφερε δέντρα απ' όλο το κόσμο και λουλούδια για να το φτιάξει, που έχτισε σπίτια όπως ονειρευόταν τη θαλπωρή, που σχεδίασε αυτοκινητάκια για τις βόλτες του σ' αυτό, που έφερε άλογα, πόνι, εξωτικά πουλιά και έχτισε τις εκκλησιές – τάματα του, ήταν ο παράδεισος του. Ο τελευταίος προορισμός, η πατρίδα ενός ανθρώπου που για πάντα κοίμιζε μέσα του τον έφηβο πρόσφυγά του…
ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΘΟΙ
Την άνοιξη του 1943, στην Νέα Υόρκη, ο νεαρός επιχειρηματίας, με τις λαμπρές προοπτικές, συναντά την 16χρονη κόρη του Έλληνα εφοπλιστή Σταύρου Λιβανού, Αθηνά ή Τίνα, και την ερωτεύεται. Τρία χρόνια αργότερα παντρεύονται και φτιάχνουν το σπίτι τους στο Παρίσι. Στις 30 Απριλίου του 1948 αποκτούν τον γιο τους Αλέξανδρο και στις 11 Δεκεμβρίου του 1950 το δεύτερο παιδί τους, τη Χριστίνα.
Η Τίνα δεν είναι ευτυχισμένη. Όμορφη, πάντα, λεπτεπίλεπτη, αριστοκρατική αδυνατεί να κατανοήσει τον παθιασμένο χαρακτήρα του Αρίστου, αλλά και τις κατά συρροήν απιστίες του.
Το 1958 ο Ωνάσης συναντά τη ντίβα Μαρία Κάλλας. Ήταν και για τους δυο ένας μοιραίος, παθιασμένος, εγωιστικός συχνά, παράφορος έρωτας. Χωρίς στην ουσία να την ξεπεράσει ποτέ, ο Αριστοτέλης Ωνάσης θα παντρευτεί για δεύτερη φορά στις 20 Οκτωβρίου του 1968, την Τζάκυ Μπουβιέ, εμβληματική γυναίκα των ΗΠΑ, μετά τη δολοφονία του συζύγου της Τζον Κένεντι. Είχαν γνωριστεί αρκετά χρόνια πριν, όταν ο Ωνάσης είχε συστήσει τον τότε γερουσιαστή της Μασαχουσέτης στον Τσόρτσιλ ως έναν ικανό πολιτικό που είχε τα προσόντα να εξελιχθεί σε πρόεδρο των ΗΠΑ, ενώ την είχε φιλοξενήσει μόνη της στη θρυλική του θαλαμηγό Χριστίνα. Η Τζάκυ ήταν, για πολλούς και την οικογένεια του Ωνάση, μια χρυσοθήρας που βρήκε σε αυτό τον γάμο μια αστείρευτη πηγή χρημάτων, ενώ ο ίδιος κατέκτησε με αυτήν την ίδια την Ιστορία και τον σεβασμό των πιο ισχυρών του αντιπάλων.
Από τη ζωή του πέρασαν πάρα πολλές γυναίκες, όπως η Τζεραλίν Σπερκλς, βαθύπλουτη κληρονόμος περιουσίας ζάχαρης, που την χαρακτήριζαν σαν τη πιο όμορφη γυναίκα στον κόσμο, η Μέριλιν Μονρόε, η Γκλόρια Σουανσόν, η Γκρέτα Γκάρμπο. Ανάμεσα τους και μια ακόμη επική γυναίκα. Η Εβίτα Περόν, που όταν ξύπνησαν το πρωί του έφτιαξε πρωινό και του ζήτησε πολλές χιλιάδες δολάρια για τις φιλανθρωπικές δραστηριότητες της στην Αργεντινή. «Ήταν η ακριβότερη ομελέτα που έφαγα ποτέ», δήλωσε αργότερα ο Ωνάσης.
ΤΟ ΤΕΛΟΣ
Λένε κάποιοι σοφοί και στοχαστές πως ο άνθρωπος κουράζεται, αφήνεται και στην ουσία επιλεγεί πότε θα κάνει την έξοδο του από τον κόσμο. Για τον αγωνιστή Αριστοτέλη Ωνάση η ζωή άρχισε να του κάνει κόπο και βάρος μετά τον χαμό του γιου του, Αλέξανδρου, στις 22 Ιανουαρίου του 1973, όταν τραυματίστηκε σοβαρά κατά τη συντριβή του αεροσκάφους του στο αεροδρόμιο του Ελληνικού, σε ένα ατύχημα με πολλές σκιές και υποψίες. Τα τραύματα στον εγκέφαλο του νέου, ήταν σοβαρά κι έπειτα από ιατρική σύσκεψη οι γιατροί ζήτησαν την έγκριση του πατέρα για να αφαιρέσουν τη μηχανική υποστήριξη. Ο εφιάλτης κάθε γονιού, ήταν αυτές οι στιγμές απόφασης του Ωνάση, πριν πει το μοιραίο «ναι». Η κατάρρευση του ανθρώπου μετά απ' αυτόν τον θάνατο ήταν ολοκληρωτική. Δεν πίστεψε ποτέ ότι ο μοναχογιός του σκοτώθηκε σε ατύχημα και πρόσφερε 1 εκατομμύριο δολάρια σε όποιον έδινε πληροφορία του σκευωρείς - δολοφόνους.
Τον Δεκέμβριο του 1973, με την πτώση της παγκόσμιας αγοράς τάνκερ, οι ζημίες για τον Αριστοτέλη Ωνάση ανέρχονταν σε 12,5 εκατομμύρια δολάρια. Το διυλιστήριο στο Νιου Χαμσάιρ έκλεισε και στις 15 Ιανουαρίου του 1975 επέστρεψε την «Ολυμπιακή Αεροπορία» στον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ο οποίος την εθνικοποίησε.
Ο Αριστοτέλης Ωνάσης δε θέλει να συνεχίσει. Αφήνεται στη σιωπή του τέλους. Έχοντας μυασθένεια, μία παράξενη αρρώστια που σιγά - σιγά εξασθενεί το μυϊκό σύστημα, αναγκάζεται για να κρατήσει τα μάτια του ανοιχτά, να βάζει σελοτέιπ στα βλέφαρα του. Αποφεύγει τον κόσμο και αποσύρεται στο καταφύγιο του, στη τελευταία του πατρίδα, τον Σκορπιό. Στις 15 Μαρτίου του 1975, αφήνει την τελευταία του πνοή στο Αμερικανικό Νοσοκομείο του Παρισιού, με τ' όνομα του γιου του στα χείλη. Τελειώνει μαζί του μια επική εποχή με περιούσιες να χάνονται και να δημιουργούνται, έθνη να εξαφανίζονται και άλλα να γίνονται παντοδύναμα, περιπλανήσεις, ηχηρές νίκες και ήττες όλο απόγνωση, πάρτι, απίστευτες πολυτέλειες και ξεφαντώματα, γάμους μυθικούς και ανθρώπους να βάζουν όρια μόνο το άγγιγμα του ουρανού.
Η μοναχοκόρη του Αριστοτέλη Ωνάση, η Χριστίνα βρέθηκε νεκρή το 1988 στο μπάνιο της. Άλλος ένας θάνατος στους κληρονόμους του, αδιευκρίνιστος και όλος σκιές και υποψίες. Η πρώτη γυναίκα του, η Τίνα βρέθηκε και αυτή νεκρή στο κρεβάτι της, λόγω υπερβολικής χρήσης βαρβιτουρικών, πολύ πιο πριν. Η δεύτερη σύζυγός του, η Τζάκι πέθανε το 1994 από καρκίνο, πλούσια, πολυφωτογραφημένη, σίγουρη πρωταγωνίστρια της παγκόσμιας Ιστορίας, αυτόπτης μάρτυς μεγάλων στιγμών και σύντροφος σπουδαίων ανδρών. Ο κύκλος του νεαρού πρόσφυγα από τη Σμύρνη, κλείνει με την εγγονή που δεν γνώρισε ποτέ, την Αθηνά, με τα μεγάλα μάτια του παππού της και το επώνυμό του, που η ίδια επέλεξε να πάρει μετά την ενηλικίωση της. Μακριά από την Ελλάδα, τις επιχειρήσεις, όλα εκείνα τα πρόσωπα και τα θέματα που την θέλουν μοιραία πριγκίπισσα ενός παγκοσμίου ενδιαφέροντος, προσπαθεί απλά να ζήσει τη ζωή της. Να συνεχίσει να υπάρχει στον καιρό, μετά τον μύθο, την αίγλη και την ύβρη. Μετά το πεπρωμένο του άνδρα που ήταν ο παππούς της…
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου