Αποκλειστική συνεντευξη με τον Λαρισαίο εικαστικό! - OneMagazino

Breaking

OneMagazino

www.magazino1.blogspot.gr

add

Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 03, 2014

Αποκλειστική συνεντευξη με τον Λαρισαίο εικαστικό!

Αποκλειστική συνεντευξη με τον εικαστικό, Δημήτρη Λαπουση.
-Ποια είναι τα γεγονότα της ζωής σου που σε ώθησαν να ασχοληθείς με την τέχνη και πώς θα χαρακτήριζες τις δημιουργίες σου;

Γεννήθηκα και μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον, όπου υπήρχαν πολλά μικρά στοιχεία αγάπης, με πολύ μεράκι για ό,τι κάνουμε και δημιουργικότητα. Από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου ζωγραφίζω, τραγουδώ, εκφράζομαι. Από τα πρώτα χρόνια του σχολείου παρακολούθησα μαθήματα ζωγραφικής, κι έπειτα σε ηλικία 11 ετών διακρίθηκα σε ένα πανελλαδικό μαθητικό διαγωνισμό ζωγραφικής, γεγονός που με ώθησε στο να αναζητήσω βαθύτερα την τέχνη, με το βαθμό που μπορούσα να την αντιληφθώ σε αυτή την ηλικία. Τελειώνοντας το σχολείο, σπούδασα στο τμήμα Πλαστικών Τεχνών κι Επιστημών της Τέχνης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, αργότερα σπούδασα αγιογραφία και αυτή τη στιγμή σπουδάζω μονωδία στο Δημοτικό Ωδείο Λάρισας. Σε αυτή την πορεία πολύ μεγάλο ρόλο έπαιξαν και οι ίδιοι οι καθηγητές μου, που αποτέλεσαν και την πρώτη πηγή έμπνευσης.
Δε μπορώ να δώσω κάποιο χαρακτηρισμό σε οποιαδήποτε δημιουργία μου, αυτό όμως που μπορώ να πω με σιγουριά είναι πως κάθε φορά που έχω την ανάγκη να εκφραστώ, η τέχνη βρίσκεται δίπλα μου και με λυτρώνει.


-Ποια τα δικά σου μέσα έκφρασης;

Αυτό που ξεχωρίζω είναι το πινέλο και το χρώμα. Όπως καταλαβαίνεις η ζωγραφική και το σχέδιο είναι από τις βασικές μου ασχολίες. Ακόμα η μουσική, μου έχει δώσει έναυσμα για δημιουργία πολλές φορές, όπως επίσης και ο υπολογιστής μου (video art, digital art). Σπανιότερα γράφω κείμενα και ποίηση τα οποία τα έχω καθαρά για προσωπική χρήση (…γέλια). Τέλος, αγιογραφώ, διαδικασία που με ηρεμεί ψυχικά και σωματικά.


-Με 3 σημαντικές λέξεις για εσένα, πως θα χαρακτήριζες τη ζωγραφική σου; 

Απελευθέρωση, Ψυχή, Ένταση. Και οι τρεις παραπάνω έννοιες παίζουν καθοριστικό ρόλο σε όλη την κοσμοθεωρία μου, πόσο μάλλον και στην τέχνη.


-Ποιοι καλλιτέχνες σου κίνησαν το ενδιαφέρον;

Αρχικά εντυπωσιάστηκα από το ρεαλισμό της αναγέννησης και την αναφορά της στα αρχαιοελληνικά κλασικά πρότυπα, με τον καιρό όμως σίγουρα τα μοντέρνα ρεύματα του ιμπρεσιονισμού, του εξπρεσιονισμού, του φωβισμού και του κυβισμού με έχουν συνεπάρει. Ίσως δε με γοητεύει τόσο το αποτέλεσμα, αλλά όλη αυτή η ψυχική διαδικασία που έχει περάσει ο εκάστοτε καλλιτέχνης για να φτάσει σε αυτό το αποτέλεσμα.


-Ποιος σημαντικός καλλιτέχνης του 20ου και 21ου αιώνα, αντίστοιχα, σε επηρέασε; 

Αναφορές και παραδείγματα προς μίμηση σίγουρα υπάρχουν όμως η επιρροή έχει θετική έκβαση μέχρι εκεί που σου αφήνει όλα τα περιθώρια της ατομικής έκφρασης ελεύθερα. Θαυμάζω τον Picassο, τον Matisse, τον Dali, τον Kandinsky, τον Duchamp, και χωρίς αμφιβολία πολλούς σύγχρονους έλληνες για την εφευρετικότητα, τη δημιουργικότητα, το πάθος τους για αυτό που έκαναν ή κάνουν.


-Μέσα από τα έργα σου (φωτογραφία, βίντεο, ζωγραφική) τι μηνύματα θέλεις να περάσεις;
Πολύ δύσκολη ερώτηση… μιλώντας για μια σειρά έργων, ή για μια ομάδα έργων, ή για μια συγκεκριμένη περίοδο δημιουργίας, απορρέουν άπειρα μηνύματα, πόσο μάλλον αν θέλουμε να μιλήσουμε κάνοντας ένα μικρό απολογισμό όλων όσων έχω δημιουργήσει. Με μια πρόταση λοιπόν, βασικό μήνυμα που θέλω να πιστεύω πως περνάει μέσα από τα έργα μου είναι «πως η τέχνη είναι και κάνει καλό» (…γέλια)


-Υπήρξαν δύσκολες στιγμές στη ζωή σου, που η μόνη φυγή εκτόνωσης να ήταν μόνον η τέχνη;

Σίγουρα πολλές φορές μπορεί να βρεθείς σε αδιέξοδα, είτε με τις επιλογές σου είτε με τις καταστάσεις που σε περιβάλλουν. Αυτό που με δίδαξε η τέχνη είναι ο καθημερινός αγώνας και η κατά μέτωπο αντιμετώπιση των προβλημάτων. Στη ζωή μου, ευτυχώς, τόλμησα πολλές φορές να «μουτζουρώσω» τον καμβά για να τον «ζωγραφίσω» από την αρχή, και μου έχει βγει σε καλό. Η αλήθεια που κρύβει η τέχνη είναι μαγική και την ανακαλύπτεις εφόσον και εσύ ο ίδιος έχεις απογυμνωθεί από κάθε είδος ψέματος.


-Πιστεύεις ότι έχεις ασχοληθεί με όλα όσα ονειρευόσουν; Υπάρχει κάποιο ανεκπλήρωτο απωθημένο;

… να πάω στο φεγγάρι (… γέλια). Τα καλύτερα είναι αυτά που δεν έχουν έρθει ακόμα, οπότε με αυτό το σκεπτικό έχω απελευθερωθεί από οποιοδήποτε απωθημένο. Ένα μεγάλο όνειρο που έκανα όταν ήμουν παιδί, ήταν να μπορώ να ζω με αξιοπρέπεια και να χαίρομαι κάθε στιγμή της ζωής μου, γεγονός που το έχω καταφέρει σε αρκετά μεγάλο βαθμό. 


-Παραθέτουμε και φωτογραφίες από την τελευταία έκθεση φωτογραφίας και σκίτσου, με τίτλο «+Θέσεις», η οποία ολοκληρώθηκε με μεγάλη επιτυχία...Πες μας λίγα λόγια.

Πρόκειται για μια έκθεση γυναικείων πορτρέτων σε συνδυασμό με σκίτσα, που έλαβε χώρα στο Γαλλικό Ινστιτούτο Λάρισας στις 7 έως 12 Απριλίου. Συνδετικοί κρίκοι όλων αυτών των γυναικών ήταν τόσο η τεχνική φωτογράφισης και επεξεργασίας, όσο και η αγάπη τους για τη μουσική, καθώς όλες τους είναι μέλη της Μικτής Χορωδίας του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας. Με τον τρόπο αυτό, μουσική, φωτογραφία και σκίτσο έγιναν ένα δίνοντας το τελικό αποτέλεσμα. Για εμένα ήταν μια ομαδική προσπάθεια τόσο της Μικτής Χορωδίας, όσο και του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας και του Γαλλικού Ινστιτούτου της πόλης για την ανάδειξη του άρτιου αυτού φωνητικού συνόλου, αλλά και για την ανάδειξη της καλλιτεχνικής και εκπαιδευτικής υπόστασης όλων των φορέων που προανέφερα. Χωρίς αμφιβολία, το έργο τους αποτελεί ορόσημο για το καλλιτεχνικό γίγνεσθαι της περιοχής και οι προσπάθειες εξωστρέφειας που γίνονται τα τελευταία χρόνια μόνο θετικά αποτελέσματα μπορεί να έχει. 







-Άγχος; Τρακ; Υπήρχαν; 

Άγχος υπήρχε μέχρι τη στιγμή που έκανα τα πέντε με δέκα πρώτα «κλικ» σε κάθε φωτογράφιση. Παρόλα αυτά, θέλω να πιστεύω πως κάτι τέτοιο δεν έγινε αντιληπτό από τις φωτογραφιζόμενες. Κύριο μέλημα ενός φωτογράφου είναι να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες ώστε να τον εμπιστευτούν τα «μοντέλα». Πόσο μάλλον όταν δεν μιλάμε για επαγγελματίες μοντέλα, αλλά γυναίκες καθημερινές, με αξιοσέβαστες οικογένειες, επαγγελματίες στην εργασία τους, με φαντασία και μεράκι σε ό,τι κάνουν. Εξάλλου, σε κάθε φωτογράφηση αυτής της σειράς, στόχος ήταν η συγκεκριμένη έκθεση, στο συγκεκριμένο χώρο, υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες. Τελικά, ήταν ιδιαίτερη τιμή που με εμπιστεύτηκαν όλοι αυτοί οι φορείς, αλλά και οι ίδιες οι γυναίκες που φωτογραφήθηκαν, οπότε δεν υπήρχαν περιθώρια για άγχος και αγωνία χωρίς τον τελικό έλγχο. 


-Πες μας το καθημερινό πρόγραμμα σου, από το πρωί μέχρι την ώρα που θα καληνυχτίσεις το facebook. 

Θεωρώ πως είμαι από τους τυχερούς, καθώς η ζωή μου δε σταματά τη στιγμή που θα κλείσω τον υπολογιστή ή το ίντερνετ. Όπως επίσης είμαι τυχερός γιατί το πρόγραμμα κάθε ημέρας είναι διαφορετικό. Μιλώντας, λοιπόν, για εβδομαδιαία βάση, τον τελευταίο χρόνο το πρόγραμμα περιλαμβάνει διδασκαλία ζωγραφικής σε παιδιά στις Λέσχες Πολιτισμού του Δήμου Λαρισαίων, διδασκαλία ζωγραφικής και δημιουργικής απασχόλησης σε παιδιά και ενήλικες στο Πολιτιστικό Κέντρο Εργαζομένων ΟΤΕ του Ν. Λάρισας, μαθήματα μονωδίας στο Δημοτικό Ωδείο Λάρισας, πρόβες με την Μικτή Χορωδία του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας, φωτογραφίσεις, άλλες πρόβες, digital art, ζωγραφική, ταξίδια, αγιογραφία, όμορφες παρέες, έξοδοι, στιγμές που δε γυρνούν πίσω και προσπαθώ να τις ζω όσο πιο έντονα γίνεται. Η πιο επιτυχημένη ημέρα θεωρώ πως είναι αυτή που εμπεριέχει με μέτρο όλα τα παραπάνω… 


-Η άποψή σου για το ίντερνετ και τα κοινωνικά δίκτυα;

Σήμερα είναι ό,τι πιο χρήσιμο υπάρχει για τη διάδοση της πληροφορίας. Και μιλώντας από την προσωπική μου εμπειρία με έχει βοηθήσει αρκετά. Όμως δεν είναι και αυτοσκοπός. Επειδή σε κάποια περίοδο της ζωής μου ξόδευα 20 ώρες το 24ωρο μπροστά από έναν υπολογιστή, αναγνώρισα πως η «τελική μάχη» δίνεται στο στίβο της ζωής, όσο κλισέ και αν ακούγεται αυτό. Εκεί φαίνονται και οι αληθινές σχέσεις, οι αληθινοί φίλοι, η πραγματική αξία του καθενός και σε καμία περίπτωση δεν μετριέται με “likes” ή “status”. 


-Ως καθηγητής εικαστικών σε παιδιά, ποια τα συναισθήματα που γεννιούνται από τα μαθήματα; 

Κάθε μικρός μαθητής κρύβει ένα τεράστιο θησαυρό, αυτό της αθωότητας, της αφέλειας, του αυθορμητισμού, της εσωτερικής αλήθειας. Αυτό το θησαυρό προσπαθώ να φέρω στην επιφάνεια με τις ζωγραφιές που κάνουμε είτε ατομικά είτε ομαδικά στα τμήματα. Χρέος του εκπαιδευτικού είναι να ξεδιπλώσει την προσωπικότητα του μαθητή και τελικά, η γνώση που παίρνω καθημερινά από τους μικρούς επίδοξους ζωγράφους είναι πολύ περισσότερη από αυτή που δίνω. Αυτή άλλωστε δεν είναι και η ουσία;


- Τι συμβουλεύεσαι τα παιδιά, ώστε να τους δώσεις κίνητρο να ασχοληθούν με τη ζωγραφική.

Κύριο μέλημα στα μαθήματα είναι να μπορέσω να μεταδώσω αξίες και σκέψεις που θα τους βοηθήσουν στην μετέπειτα ζωή τους είτε ασχοληθούν με την τέχνη είτε όχι. Τα μηνύματα της ομαδικότητας, της ευγενούς άμιλλας, της δημιουργικότητας, της αυτοεκτίμησης. Η τέχνη, όπως και η ζωή είναι ένα παιχνίδι, όπου δεν υπάρχει λάθος και σωστό. Το λάθος το δικό σου μπορεί να είναι σωστό για τους άλλους και το αντίθετο. Κεντρικός στόχος όμως είναι η «ελεύθερη έκφραση», κάτι που ως ενήλικες το παραμερίζουμε ε/ακούσια…


-Βλέπεις όνειρα; Ποια από αυτά έχεις ήδη αποτύπωσει ή θα ήθελες να αποτυπώσεις στα έργα σου;

Βλέπω ναι, παρόλο που δεν τα συγχέω με τη δημιουργική διαδικασία. Ίσως δεν έχω αποτυπώσει κανένα μου όνειρο στον καμβά, παρά μόνο σκέψεις, ελπίδες, καταστάσεις. Κάθε έργο είναι και ένα βίωμα, και η μεγαλύτερη επιτυχία βασίζεται στο να ωθήσεις το θεατή να ονειρευτεί μέσα από τα βιώματά σου, μέσα από τη «στιγμή της γέννησης» Παλιότερα, για μεγάλο χρονικό διάστημα έβλεπα εφιάλτες, ίσως γιατί είχα απομακρυνθεί από την καλλιτεχνική παραγωγή, όμως ούτε και αυτούς αποτύπωσα, κρίμα να τρομάξω τόσο κόσμο… (…γέλια)


-Τι σημαίνει για σένα η φαντασία;

Χμμμ… Φαντασία είναι αυτή η απειροελάχιστη στιγμή που ο εγκέφαλος τοποθετεί σε μια σειρά και σε μια ροή τις σκέψεις, τις πράξεις και τα συναισθήματα. Όλο και συχνότερα ακούγεται η φράση «δεν έχω φαντασία», όμως αναρωτήθηκε ποτέ κανείς πόση αταξία υπάρχει στις καθημερινές πληροφορίες που δεχόμαστε; Πρόκειται λοιπόν για μηδαμινή χρονική διάρκεια, το «κλικ» που λέμε… Αυτός ο χρόνος όμως είναι υπεραρκετός να σε ωθήσει να κάνεις θαύματα!


-Τι ορισμό θα έδινες για την τέχνη;

Τέχνη είναι οτιδήποτε παράγει ο άνθρωπος εκ του μηδενός, ακόμα και μια κραυγή, ακόμα και η κίνησή του μέσα στο χώρο ή και η ίδια του η ομιλία. Ο άνθρωπος δημιουργεί Τέχνη 24 ώρες το 24ωρο και δημιουργείται μέσα από αυτή. Για μένα είναι μια λεπτή ισορροπία, ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατο, ανάμεσα στη γέννηση, την ολοκλήρωση, τις αισθήσεις, τις πράξεις, τον αυθορμητισμό, το πάθος, την ένταση, ανάμεσα στη στιγμή και την αιωνιότητα…

Γεννήθηκε στη Λάρισα το 1985 και από μικρή ηλικία ασχολήθηκε με τη ζωγραφική. 
Σε ηλικία 11 ετών διακρίθηκε σε πανελλαδικό μαθητικό διαγωνισμό ζωγραφικής, γεγονός που τον οδήγησε να αγαπήσει και να ασχοληθεί πιο εντατικά με την Τέχνη.
Σπούδασε με υποτροφίες, από το Ιδρυμα Κρατικών Υποτροφιών για άριστη επίδοση στις σπουδές, στο τμήμα Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης, Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. 



Λιγα λογια για τον καλλιτεχνη.

Είναι απόφοιτος του τμήματος αγιογραφίας του Ελεύθερου Εργαστηρίου Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Δημοτικής Πινακοθήκης Λάρισας - Μουσείο Γ. Ι. Κατσίγρα, με καθηγητές το Σ. Αναγνωστόπουλο, τη Β. Γώγου και το Χ. Παπανικολάου, γεγονός που προσδίδει στο καλλιτεχνικό του έργο ένα καθαρά προσωπικό χαρακτήρα.

Εργάστηκε σε διάφορους πολιτισμικούς φορείς στο Δήμο Λαρισαίων (Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας - Μουσείο Γ. Ι. Κατσίγρα, Ελεύθερο Εργαστήρι Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της ΔΠΛ - ΜΓΙΚ, Δημοτική Επιχείριση Τουρισμού και Πολιτισμού Λάρισας, Εικαστικό Κέντρο Λάρισας), καθώς και σε ιδιώτες, καλύπτοντας παράλληλα τις εικαστικές ανάγκες Περιβαλλοντικών, Πολιτιστικών και Μορφωτικών Συλλόγων του νομού. Σήμερα διδάσκει εικαστικά και ζωγραφική στις λέσχες Πολιτισμού το Δήμου Λαρισαίων και στη Λέσχη Πολιτισμού εργαζομένων του ΟΤΕ Ν. Λάρισας.
Επιπλέον, ασχολήθηκε με την εικονογράφηση βιβλίων εκπαιδευτικού ενδιαφέροντος, με την παραγωγή οπτικοακουστικού υλικού, με την αναπαλαίωση χρηστικών αντικειμένων και την επαγγελματική φωτογράφιση. 
Παρακολούθησε σεμινάρια και ημερίδες στη Λάρισα, το Βόλο την Αθήνα, τα Ιωάννινα και αλλού. Παρουσίασε την πρώτη του ατομική ζωγραφική δουλειά στην "Αίθουσα Τέχνης" του Pallini Beach Hotel, με τίτλο "Κωνσταντινούπολη - Από τη Δύση στην Ανατολή", όπου και απέσπασε πολύ θετικές κριτικές. Τον Απρίλιο του 2014 παρουσίασε την έκθεση φωτογραφίας και σκίτσου με τίτλο «+θέσεις» στο Γαλλικό Ινστιτούτο Λάρισας, εντυπωσιάζοντας το κοινό με τη μίξη των δυο αυτών τεχνικών. Συμμετείχε με δύο φωτογραφικά έργα στην 1η Διεθνή Mail Art Bienalle στην Ελλάδα, όπως επίσης και σε ομαδικές εκθέσεις με αντικείμενο τη ζωγραφική, τη φωτογραφία, τη γλυπτική, τη χαρακτική και την αγιογραφία στη Λάρισα, τη Θεσσαλονίκη, τα Ιωάννινα, την Αθήνα, το Βόλο, την Τήνο και αλλού. Έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Παράλληλα ασχολείται με τη μουσική, καθώς είναι σπουδαστής στο τμήμα μονωδίας του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας, και ενεργό μέλος της Μικτής Χορωδίας ΔΩΛ και της Χορωδίας Όπερας του ΔΩΛ.
Email: dlapousis@gmail.com

Δεν υπάρχουν σχόλια: